Op Weg naar Dubai

Op tijd vertrokken met Transavia richting Dubai. Een vlucht van 6,5 uur. Pffff.
Zoals altijd is vliegen niet onze grootste hobby maar meer een noodzakelijk kwaad om ergens te komen. Buiten het op elkaar gepakt zitten, huilende kinderen, geen eten, geen bewegingsvrijheid, verveling waren er vandaag ook nog eens veel zieke en misselijke medereizigers. Jakkie.
De piloot hield ons echter perfect op de hoogte, waar we waren, hoe lang de reis nog zou duren, wat we buiten konden zien etc. Uitzichten waren prachtig. Over Bulgarije, Turkije en Iran gevlogen. Veel bergen, veel sneeuw en de zwarte zee.
Aankomend bij Dubai zagen we de hoogste toren boven de wolken uitsteken. Komt op de foto niet goed over, maar was echt een vreemde aanblik.

Bij het uitstappen voelde we meteen de warmte, lekker!! We werden opgevangen door de reisorganisatie waarbij we geboekt hadden. Ook de transfer richting hotel was inclusief. Dus samen met andere reizigers werden we richting een bus geleid. Daar werden de koffers op volgorde van de geboekte hotels ingeladen en vervolgens mochten wij in de bus plaats nemen. Tijdens het inladen van de koffers klonk bij de moskee welke naast de bus stond de oproep tot gebed. Dat waren we weer even vergeten. Tijdens onze rondreis in Egypte waren we hier al mee in contact gekomen.
Dus wij keken elkaar even lachend aan, zo van: o ja. Niet realiserend dat onze buschauffeur even later (na het inladen van de koffers) op een holletje richting moskee rende, schoenen uit deed en de moskee inging. Daar zaten we dan, in een bus met toeristen en zonder buschauffeur.
Pas toen bij weer klaar was vertrokken we richting Dubai. Nu is dit een afstand van niks maar het was spits. Jeetje wat een verkeer. Ontzettend veel dure auto's, maar met name gewoon heel veel auto's. De derde stop (hotel) was voor ons. Uitgestapt, koffers uit het ruim gehaald en binnen ingecheckt. Of Leon meteen even de toeristenbelasting wilde betalen? Tuurlijk. Hij wil zijn rugzak pakken voor zijn portemonnee....... echter geen rugzak. Die stond nog in de bus, die net weer was vertrokken. #*$£€&@£ en ga zo maar door. Beetje goede lezer , afijn ...vul maar in. Geld, creditkaart, rijbewijs, 2 iPads, een hoop held, vouchers, stekkers.......und so weiter.
Vanuit hotel gebeld met bus onderneming ( spraken zo goed Engels dat ze niet wisten wat een backpack was. Neckermann wordt bemenst met onverstaanbare Belgen en achter de receptie Indiërs ( slecht Engels en weinig Arabisch) kortom geen stress.

Eerst gegeten in hotel( prima verzorgt) toen terug naar de kamer tig nummers geprobeerd, alles dicht. krijgen we een telefoontje van de receptie. De rugzak was terug, de chauffeur had hem gevonden en wilde zeker weten of er alles nog in zat.
Leon heeft de man een leuke fooi gegeven, hij helemaal blij en wij nog blijer.
Eind goed, begin goed.