Snelboot

Om 5.45 gaan ontbijten. Pfff, te vaak te vroeg op staan is niet goed voor het moraal.
Nu was het noodzakelijk omdat we op uur en tijd aan de pier moesten staan. Vandaag staat een rit van zes uur met de snelboot op het programma. Eerst eens ontbijt genuttigd na een overnachting in een hotel wat niet zou misstaan in het oostblok.
Echter we hebben gisterenavond wel heerlijk gegeten in een ander hotel (hotel Viktoria) aan het water.

Na het ontbijt werden we naar de pier gebracht door middel van fietsriksja's. Het was eerder een veredelde kruiwagen. Pim wilde niet geloven dat we met de fiets gingen en bleef volhouden dat er wel een busje zou staan. Toen hij eenmaal met Bas in de riksja mocht klimmen was zijn gezichtsuitdrukking goud waard. Ik heb het uitgegierd. Ook Leon zat met zijn knieën achter zijn oren in de fietsriksja.
Eenmaal op de pier aangekomen lag de snelboot al klaar. Binnenin zit je als haringen in een ton, goddank dat er wat ramen open bleven anders was het niet te harden. Meer ruimte als in een vliegtuig heb je niet, bovendien trilt en wiebelt deze een stuk harder.
Onze rugzakken werden meteen onderin het ruim gelegd waar een vreselijke diesellucht uitkwam. Dus de volgende dagen ruiken ze ons waarschijnlijk al van verre aankomen.
Eenmaal aan boord werden er meteen formulieren uitgedeeld. Halverwege hadden we namelijk de grens met Cambodja en daar moest nog een visum voor geregeld worden.
Ik ben zeker 45 minuten bezig geweest met het invullen van allerlei formulieren. Door het gangpad heen kwamen ze de paspoorten en formulieren inclusief een pasfoto ophalen. O ja en nog 35 dollar pp. Dan zie je dat er een hele stapel paspoorten een beetje achteloos achter in een rugzak worden gestopt. Mmmm, gaat dat wel goed komen.
Vervolgens werd er gestopt (douane) en moesten we met alle handbagage uitstappen. Op een ponton was een soort van scanroute ingericht. Alle tassen door de scanner. Het was een haveloze en vieze bedoeling. Vieze kapotte vloerbedekking, alle verf bladerde letterlijk van de muren, het hele ponton lag scheef, waardoor wij ook scheef door de ruimte liepen. Toen maar weer wachten. Na een half uurtje mochten we allemaal weer de boot in. Maar die boot had natuurlijk in de volle zon gelegen. Voordat iedereen weer op zijn plekje zit en die boot gaat varen ben je al een paar keer verdampt. Zo warm. Afijn, iedereen was weer geïnstalleerd en prompt 5 minuten later stopt hij weer. Nu de Cambodjaanse grens. Weer er allemaal uit. Nu netjes buiten op een bankje wachten. Na een half uur kregen we ons paspoort terug met een visum. Klaar dachten wij. Nee, toch niet. Nu mochten we 10 meter verder naar een loket met ons nieuwe visum. Daar allemaal weer in de rij. Daar werden er nog 6 stempels gezet en formulieren vastgeniet in onze paspoorten. Toen was alles gereed.
Weer allemaal in de boot, weer een heel erg warme boot. En nu gas erop!
Nu nog vier uur varen naar Phom Penh. Als we daar zijn, zijn we ook uit de Mekong delta en is het gevaar op malaria als het goed is een stuk minder. Niettemin spuiten we de benen en armen regelmatig goed in met Deet om muggenprikken te voorkomen.
Als het goed is komen we daar rond 13.30 aan.

We hebben net allemaal een papieren zak en flesje water in onze handen gedrukt gekregen. In de zak zitten een paar verschillende soorten crackertjes en wat mini banaantjes. Lady finger bananas, aldus de Vietnamezen. Ik heb maar even niet gevraagd hoe de normale bananen dan genoemd worden :-).

Inmiddels zijn we in ons hotel aangekomen. Na eerst belaagd te zijn door heel veel taxichauffeurs en tuktuk bestuurders. Zodra we voet aan wal hadden gezet vliegen ze op je af. Madame, madame taxi? Madame Madame, tuktuk. Ze gaan niet weg, wat je ook zegt en blijven in troepen om je heem zwermen.
Door wat theatraal heen en weer geloop en boos weglopen had ik een deal voor 5 dollar. Echter Leon had dat even gemist dus die roept tegen de taxichauffeur, nee, ik doe het voor 6 dollar. De chauffeur dacht waarschijnlijk die zijn niet goed :-).

Inmiddels dus in het hotel (Anik boutique hotel en spa). Aardig hotel aan drukke weg.
De reis met de snelboot had ons behoorlijk uitgeput, dus de rest van de dag niet veel bijzonders meer ondernomen.